Dag 9 The New Course en het weer

Vanochtend was het weer stil in het restaurant en we hadden allebei een voldaan gevoel en totaal geen honger en we namen dan ook maar een klein ontbijtje.
Vanuit ons hotelraam was het weer zonnig en zag het er mooi uit.

Toch kunnen we op het clubhuis de windmeter zien en die staat flink te zwaaien.

Met de auto naar clubhuis 2 gereden we konden 20 minuten later weg....... en het weer was ijzig en ijzig koud en het stormde nog harder dan vorige week.
Hij moet bestaan, god, want mijn wensen zijn meer dan ingewilligd, als ik ga spelen op St Andrews dan moet het stormen, ik kom daar nu op terug.

We besloten om niet onze scores te noteren want we zouden het al moeilijk genoeg hebben met de bal naar de juiste hole te slaan.

Voor ons waren een paar Amerikanen die maar probeerde uit te vinden van welke Tee box ze moesten afslaan ( je hebt er 2 voor de heren en 1 voor de dames) de starter vroeg of ze de baan eerder hadden gespeeld en ze ontkenden, het advies was, gele T Box (speelt Rob ook van) want dan kun je het overzien.
Waar starten ze op, juist de meest lange en klets, voor je het wist lag de bal op de andere fairway.

Het was een gevecht om tegen de wind in te spelen, het was zwaar maar we lieten ons niet kennen.
Links en rechts hoorde je de golfers elkaar waarschuwen voor een afzwaaiende bal.

Op 9 kwamen we de Yank nr 1 tegen en hij was aan het vloeken over de wind, deze hole was het uiterste puntje van St Andrews verder kon je niet, ja het water in maar daar kom je niet voor.
Rob scoorde op de lange 225 meter par 3 met een enorme zijwind de 3e birdy deze week.

We constateerden dat Yank nr 1 z'n maat in de steek had gelaten en ermee was gestopt.
Terwijl de meeste holes nu wind mee hadden.

Op 15 zaten we even naast Yank 2, hij vertelde ons dat zijn maat "Nuts" was.
Hij moest na deze ronde nog een ronde Old Course spelen, de wind zou afnemen zei hij nog, we kunnen melden dat het niet het geval was.
Loaded zijn die Amerikanen, in het barretje zaten er vanavond een stuk of 9 die met elkaar deze week diverse banen gingen spelen, wij telde alles bij elkaar op en het is minimaal 1000 pond per man wat ze kwijt zijn aan het golf starttijden!!!!

Na 3 uur en 3 kwartier waren we klaar, Y was afgemat en Rob wende juiste aan de wind maar toegegeven. dit is zwaar.

De avond was voor de Adamson, de steak was dit keer iets taaier dan van de week maar we klagen niet, we hebben het fantastisch gehad en hadden dit nooit willen missen en altijd al eens willen doen.

Tot slot:
St Andrews heeft de slogan "Home of Golf"

Onze conclusie:
Je kunt er lekker golfen, drinken, eten, mensen kijken die rare kleren aan hebben of met blote benen lopen in een ijzige kou, links rijden, de verkeerde kant op kijken als je over steekt (allebei een keer gehad), leuk met mensen communiceren, slecht weer hebben, honden op de golfbaan zien, kilt kopen, tartan specialist worden of kopen maar vooral............HET IS WAAR "St Andrews is Home of Golf"

Dit moet elke golfer zichzelf aan doen.

En als niet golfer, als je op TV ooit een golfer over een hotel ziet afslaan, denk dan hier is het allemaal begonnen, dat gekke spelletje waar ze in een ruitjes broek over de baan lopen en zich druk maken of het balletje in het putje rolt.
Ja dit is de HOME OF GOLF.

Tot morgen, dan gaan we weer naar huis en voor ons een eind aan deze geweldige reis.

Gr Yvonne en Rob